Een dagje verrast worden
Door: JLo
Blijf op de hoogte en volg Jannis
22 September 2016 | Oekraïne, Cherson
Vandaag was een heel bijzondere dag, en eigenlijk is dat al een understatement. Eigenlijk zijn we allemaal een beetje stil geworden en zoeken we naar woorden om te beschrijven hoe we ons voelen.
Zo verrast en ver-gast zijn we vandaag. Een lesje nederigheid.
We begonnen met een bezoek aan een grote stad in de buurt waar we een korte rondleiding ontvingen over de geschiedenis en de cultuur van het gebied. Veel informatie die het voor ons mogelijk maakt ons gastland beter te doorgronden.
We hadden nog een afspraak met de burgemeester en de priester van de orthodoxe kerk, en geheel tegen ons doen waren we al een half uur te laat.
Op zich geen schande, immers dat horen we wel vaker over dit land, het gaat niet altijd volgens planning.
Toen we uit de auto stapten, sloeg dat wel om het leek wel of het dorp was uitgelopen, speciaal voor ons.
Muziek, klederdracht en warm onthaal, langzaam beginnen we te begrijpen dat we niet naar een bezienswaardigheid zijn gegaan, wij zijn de bezienswaardigheid en de gast, in alle toonaarden.
Van jong tot oud is aanwezig en doet mee, we worden toegesproken en hartelijk de handen geschud.
Zo moet de koning zich vaak voelen, het middelpunt het draait om ons.
De rest van de dag worden we door de priester en de burgemeester, de loco-burgemeester en andere hoogwaardigheidsbekleders rondgeleid. Door de kerk, de school en de kleuterschool. Overal worden we met veel egards ontvangen, nix is te veel.
Prachtige gastvrije mensen, wat een warmte.
Je vraagt je af....
Hoe ontvangen wij....
Afsluitend krijgen we nog een late lunch aangeboden, en proosten we allemaal op vrienden, gezondheid en op de nieuwe band met een prima lokale cognac.
Na een flink diner weer terug in de kerk ontvangen we jongeren voor de Engelse les, niet alleen voor de jongeren nuttig blijkt wel.
Aansluitend worden we verwacht bij de dominee en de student thuis. Even een blik werpen hoe Oekraïeners echt leven. Mooie getuigenissen gehoord en elkaar echt kunnen versterken.
De mee gebrachte cadeau treffen doel, het Delfts blauw, de stroopwafels, de kleine klompjes. Maar de tulpen zijn spreekwoordelijk echt een schot in de roos.
Wat een blije en dankbare uitdrukking in een op het gezicht van onze gastvrouw.
God werkt niet alleen door zijn woord, ook door de natuur en wellicht ook door deze tulpen.
Zo verrast en ver-gast zijn we vandaag. Een lesje nederigheid.
We begonnen met een bezoek aan een grote stad in de buurt waar we een korte rondleiding ontvingen over de geschiedenis en de cultuur van het gebied. Veel informatie die het voor ons mogelijk maakt ons gastland beter te doorgronden.
We hadden nog een afspraak met de burgemeester en de priester van de orthodoxe kerk, en geheel tegen ons doen waren we al een half uur te laat.
Op zich geen schande, immers dat horen we wel vaker over dit land, het gaat niet altijd volgens planning.
Toen we uit de auto stapten, sloeg dat wel om het leek wel of het dorp was uitgelopen, speciaal voor ons.
Muziek, klederdracht en warm onthaal, langzaam beginnen we te begrijpen dat we niet naar een bezienswaardigheid zijn gegaan, wij zijn de bezienswaardigheid en de gast, in alle toonaarden.
Van jong tot oud is aanwezig en doet mee, we worden toegesproken en hartelijk de handen geschud.
Zo moet de koning zich vaak voelen, het middelpunt het draait om ons.
De rest van de dag worden we door de priester en de burgemeester, de loco-burgemeester en andere hoogwaardigheidsbekleders rondgeleid. Door de kerk, de school en de kleuterschool. Overal worden we met veel egards ontvangen, nix is te veel.
Prachtige gastvrije mensen, wat een warmte.
Je vraagt je af....
Hoe ontvangen wij....
Afsluitend krijgen we nog een late lunch aangeboden, en proosten we allemaal op vrienden, gezondheid en op de nieuwe band met een prima lokale cognac.
Na een flink diner weer terug in de kerk ontvangen we jongeren voor de Engelse les, niet alleen voor de jongeren nuttig blijkt wel.
Aansluitend worden we verwacht bij de dominee en de student thuis. Even een blik werpen hoe Oekraïeners echt leven. Mooie getuigenissen gehoord en elkaar echt kunnen versterken.
De mee gebrachte cadeau treffen doel, het Delfts blauw, de stroopwafels, de kleine klompjes. Maar de tulpen zijn spreekwoordelijk echt een schot in de roos.
Wat een blije en dankbare uitdrukking in een op het gezicht van onze gastvrouw.
God werkt niet alleen door zijn woord, ook door de natuur en wellicht ook door deze tulpen.
-
22 September 2016 - 22:41
Anneke:
De verrassing klinkt indrukwekkend!!
God doet wonderen Hij alleen.
Zijn Geest bindt samen, wat zullen jullie dat diep ervaren hebben.
Bedankt weer voor dit verslag, zo reizen we met jullie mee.Prachtig!!
groet; Anneke -
23 September 2016 - 13:07
Jenine:
Hier kun je toch alleen maar blij van worden! Geniet ervan en groeten, Jenine -
23 September 2016 - 14:06
Christien L:
Wat mooi om jullie zo te volgen en Gods Geest doorbreekt de grenzen.
Geniet ervan en ik zie uit naar de volgende verhalen -
23 September 2016 - 15:14
Pap En Mam Lootens:
Wat beleven jullie mooie dingen! Heel fijn. Leuk verslag, herkenning stijl zoon! Genieten jullie maar van wat God geeft in deze reis! kus pap en mam -
24 September 2016 - 10:03
Roelof:
Geweldig verhaal, het wordt elke dag mooier! Om stil van te worden. -
25 September 2016 - 12:55
Dinie Voortman:
Nou jullie hebben ook nog aardig wat mee genomen , weer wat Hollands wat blijft hangen, Prachtig pracht heb er kippevel van
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
