en.... weer thuis

Vanmorgen voor dag en dauw onze tijdelijke bedjes uit. We gaan weer huiswaarts, alle wekkertjes staan rond zes uur plaatselijke tijd want om zeven uur gaan we rijden.
Voor die tijd moet er natuurlijk de tandjes gepoetst en de haartjes in de plooi. En voor het eerst sinds we hier zijn moeten we zelf iets regelen voor onze lunch... broodjes smeren dus maar weer.

En dan komt het moment van afscheid nemen van veel van deze lieve mensen, een moeilijk moment want we zijn echt van hen gaan houden.
Gisteravond laat hebben we ons bezoek met hen en onderling geëvalueerd, zoals het efficiënte Nederlanders betaamd. Ze zijn erg blij dat de barrières die er vanuit het dorp zijn naar de kerk mede door ons bezoek zijn geslecht. erg mooi om te horen dat we zo instrumenten voor elkaar mochten zijn.
En evenals ons bezoek de Reformed church op de kaart gezet is in het dorp, is Tavriis'ke voor ons op de kaart gezet. Wat hebben de gemeenteleden zich het vuur uit de sloffen gelopen om ons bezoek mogelijk te maken. er is onwijs hard geklust en schoongemaakt en iedereen heeft zijn/haar steentje bijgedragen. Wat zijn we verwend met het eten, de recepten moeten nog uitgewisseld worden maar dan hebben we ook genoeg om een Oekraïens restaurant te starten.

Na een lange rit met een kort oponthoud rond Odessa, daar waar we vorige week op de heenreis al zo'n last van ondervonden, komen we op de luchthaven.
Dan moeten we afscheid nemen van onze gastheer en zijn vader, warme woorden klinken, handen worden geschud, kussen uitgedeeld en voor iedereen een big hug. Nu snel door de security om ons niet teveel door de emotie te laten overmannen.
Nadat iedereen bij de gate staat is er nog even een paniekmomentje, iemand weet niet meer waar haar paspoort en boardingpas is...
Alles ondersteboven en ja hoor, weer boven water en net op tijd ook want we moeten al aan boord, snel op weg naar Wenen.

Onderweg zetten we de klokjes weer een uur achteruit, het wordt een lange dag zo.
Na een snelle overstap zitten we weer in het vliegtuig voor het laatste rukje naar Schiphol.
Daar wacht ons een warm onthaal van broers en zussen die ons weer naar huis zullen brengen, echt fantastisch mensen.

Rond negen uur is iedereen zo'n beetje weer thuis vol met verhalen, vol van ons avontuur vol van alles wat we mee mochten maken gevuld door Hem..