Onze laatste dag
Door: JLo
Blijf op de hoogte en volg Jannis
26 September 2016 | Oekraïne, Cherson
De laatste dag hier, even de losse eindjes afwerken.
Vandaag verdelen we ons in kleinere groepjes, een groep gaat in alle vroegte er op uit naar een gebied aan de dnepr wat te vergelijken is met de Biesbosch. Op zoek naar vogels want die hebben ze hier nog niet zoveel gezien.
Via de vele contacten van onze contactpersoon is er een boot geregeld waar het gebied mee in gevaren kan worden.
Het verloopt natuurlijk niet zoals we in Holland gewend zijn, je boekt een evenement en bent voor de rest van de dag ontzorgd. Nee, niet is het belangrijker om contacten te hebben die weer contacten hebben met een vriend met een boot... En dan is het geregeld.
Een soort linkedin maar dan old scool.
Gelijk in het begin al een bijzondere vogel gespot dus al in een vroeg stadium succesvol.
Een tweede groep gaat op verzoek van een van de deelnemers naar een polikliniek om eens te kijken hoe het in de medische sector gesteld is in dit land. Deze groep komt wat minder vrolijk thuis, ze hebben veel mensen gezien en gesproken die met veel liefde en toewijding hun werk voor de medemens uitvoeren maar de middelen laten ernstig te wensen over.
Het lab, de ambulance, de materialen het lijkt wel of je terug in de tijd wordt geplaats naar de jaren net na de oorlog.
Er is diep respect voor hen die ondanks dit gebrek hun werk blijven doen, zeker als je de soms uitzichtloze verhalen van patiënten hoort. Ziektes komen nooit alleen, vaak zitten er nog veel meer problemen achter.
Een derde groep gaat nog even naar de peuterspeelzaal, de muzikale leerkracht is er weer en de kinderen wilden nog graag hun kunsten laten zien en horen qua zang en dans. Natuurlijk geven we daar graag gehoor aan en doen zelfs even met ze mee.
Best een mooi gezicht om sommige deelnemers zien dansen, onwennig maar vastberaden om het beste beentje voor te zetten.
Jammer dat het soms net het verkeerde been is...
De Nestor van ons gezelschap blijkt overigens nog behoorlijk soepel in de heupen te zijn, ik denk dat de kleinkinderen hem zo jong houden. Goed gedaan hoor Gert.
De drie verschillende groepen ontvangen van ons ieder een kinderbijbel, zo kan verder gewerkt worden aan de akker door de gemeente alhier.
Rond 12 is iedereen weer present en kan een delegatie naar de school voor een Engelse les aansluitend wordt de hele groep verwacht in de aula om wat te vertellen over Nederland.
We vertellen iets over sporten in Nederland, voetbal, schaatsen en hoe sport ook een onderdeel is van onze scholing.
We vertellen iets over de grond gesteldheid van ons land en over de noodzaak in Nederland om afval te scheiden.
De jeugd reageert er goed op en is erg benieuwd hoe we tegen bepaalde dingen aankijken.
Aansluitend voeren we nog een keer de pantomime op van de verloren zoon en leggen uit wat er mee bedoeld wordt.
Dan zit het officiële deel van onze reis er op en mogen we na een heerlijke maaltijd het er even van nemen.
De een pakt alvast wat spullen, de ander pakt nog even zijn/haar rust. Morgen weer een intensieve reis dag dus we kunnen beter alle rust pakken die we nodig hebben
Een gedeelte gaat nog even wat boodschappen doen voor de dag van morgen. Ergens willen we allemaal wel weer naar huis maar echt afscheid nemen kunnen we ook nog niet.
Zal morgen daarom niet makkelijk worden.
Vandaag verdelen we ons in kleinere groepjes, een groep gaat in alle vroegte er op uit naar een gebied aan de dnepr wat te vergelijken is met de Biesbosch. Op zoek naar vogels want die hebben ze hier nog niet zoveel gezien.
Via de vele contacten van onze contactpersoon is er een boot geregeld waar het gebied mee in gevaren kan worden.
Het verloopt natuurlijk niet zoals we in Holland gewend zijn, je boekt een evenement en bent voor de rest van de dag ontzorgd. Nee, niet is het belangrijker om contacten te hebben die weer contacten hebben met een vriend met een boot... En dan is het geregeld.
Een soort linkedin maar dan old scool.
Gelijk in het begin al een bijzondere vogel gespot dus al in een vroeg stadium succesvol.
Een tweede groep gaat op verzoek van een van de deelnemers naar een polikliniek om eens te kijken hoe het in de medische sector gesteld is in dit land. Deze groep komt wat minder vrolijk thuis, ze hebben veel mensen gezien en gesproken die met veel liefde en toewijding hun werk voor de medemens uitvoeren maar de middelen laten ernstig te wensen over.
Het lab, de ambulance, de materialen het lijkt wel of je terug in de tijd wordt geplaats naar de jaren net na de oorlog.
Er is diep respect voor hen die ondanks dit gebrek hun werk blijven doen, zeker als je de soms uitzichtloze verhalen van patiënten hoort. Ziektes komen nooit alleen, vaak zitten er nog veel meer problemen achter.
Een derde groep gaat nog even naar de peuterspeelzaal, de muzikale leerkracht is er weer en de kinderen wilden nog graag hun kunsten laten zien en horen qua zang en dans. Natuurlijk geven we daar graag gehoor aan en doen zelfs even met ze mee.
Best een mooi gezicht om sommige deelnemers zien dansen, onwennig maar vastberaden om het beste beentje voor te zetten.
Jammer dat het soms net het verkeerde been is...
De Nestor van ons gezelschap blijkt overigens nog behoorlijk soepel in de heupen te zijn, ik denk dat de kleinkinderen hem zo jong houden. Goed gedaan hoor Gert.
De drie verschillende groepen ontvangen van ons ieder een kinderbijbel, zo kan verder gewerkt worden aan de akker door de gemeente alhier.
Rond 12 is iedereen weer present en kan een delegatie naar de school voor een Engelse les aansluitend wordt de hele groep verwacht in de aula om wat te vertellen over Nederland.
We vertellen iets over sporten in Nederland, voetbal, schaatsen en hoe sport ook een onderdeel is van onze scholing.
We vertellen iets over de grond gesteldheid van ons land en over de noodzaak in Nederland om afval te scheiden.
De jeugd reageert er goed op en is erg benieuwd hoe we tegen bepaalde dingen aankijken.
Aansluitend voeren we nog een keer de pantomime op van de verloren zoon en leggen uit wat er mee bedoeld wordt.
Dan zit het officiële deel van onze reis er op en mogen we na een heerlijke maaltijd het er even van nemen.
De een pakt alvast wat spullen, de ander pakt nog even zijn/haar rust. Morgen weer een intensieve reis dag dus we kunnen beter alle rust pakken die we nodig hebben
Een gedeelte gaat nog even wat boodschappen doen voor de dag van morgen. Ergens willen we allemaal wel weer naar huis maar echt afscheid nemen kunnen we ook nog niet.
Zal morgen daarom niet makkelijk worden.
-
26 September 2016 - 17:43
Ellis:
Wat nemen jullie veel ervaringen en indrukken mee terug naar Nederland. Een hele goede reis gewenst! -
26 September 2016 - 19:35
Aernout Gelderblom:
Wauw. Wat hebben jullie veel gedaan!
En...met 2 vogelaars in jullie midden zat dit uitstapje er natuurlijk wel in...
Veel zegen gewenst op alle contacten die zijn gelegd. Veilige terugreis gewenst. -
26 September 2016 - 23:06
Anneke:
Wat is er de afgelopen week veel gebeurd.
Wat een indrukken, emoties en belevingen in alles wat jullie hebben ervaren en ondernomen.
Wat zullen jullie ons veel aan te bieden hebben.
We wensen jullie een goede vluchtreis en behouden thuis komst!
hr. gr. Anneke -
27 September 2016 - 10:40
Pap En Mam Lootens:
Wat een fantastisch verslag weer. Wat een indrukken hebben jullie allemaal opgedaan. We hopen dat jullie allemaal weer een veilige reis zullen hebben. Waarschijnlijk doodmoe! We horen al de verhalen wel als jullie uitgerust zijn! Kus voor onze kinderen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
