Local 4 local
Door: JLo
Blijf op de hoogte en volg Jannis
23 September 2016 | Oekraïne, Cherson
Deze dag zal ons ook nog lang heugen, deels vanwege onze ontmoetingen, deels weer door de hartelijkheid van de plaatselijke bevolking.
De dag begint met uitslapen, de meesten van ons waren daar wel aan toe na de dag van gisteren.
Na het ontbijt verdelen we ons in 2 groepen, en eindelijk mogen we onze yousee shirts aan.
De ene groep bezoekt opnieuw de kleuterschool om de cadeaus van de kinderbijbelgroepen uit te delen.
We hebben zakjes met snoepjes (hartjes) gemaakt en daar zijn ze echt blij mee.
Samen zingen we het lees je Bijbel, bid elke dag en je blijft je verwonderen hoe snel de kinderen die de taal echt niet machtig zijn de gebaren oppikken. We vertellen ze waarom we helemaal uit Nederland hier heen zijn gekomen en wat ons drijft.
Onze tolk maakt het verhaal groter en spreekt meer de leraressen aan. Maakt niet uit, als we onderdeel van de ploeg mogen zijn mag het zaad door de lokale werkers uitgestrooid worden.
De 2 de groep is onder leiding van Alex naar de plaatselijke markt gegaan.
Doelstelling was contact maken met de lokale mensen om meer te weten te komen over het leven hier en hen ook uit te nodigen voor de Hollandse avond in de plaatselijk club. Dat was een leerzame ervaring die ons nederig maakte. Zo hadden wij contact met een vrouw die vanuit haar bejaarde Lada achter een klein kraampje vers varkensvlees verkocht. Dat kwam goed uit want we hadden nog wat extra varkenspootjes nodig voor onze erwtensoep die wij tijdens de Hollandse avond willen laten proeven.
Ook kwamen wij in contact met een kleding verkoopster waar we wat kleding hebben gekocht voor een moeder en dochter met haar drie kinderen die wij eerder tegengekomen waren. Wij waren behoorlijk onder de indruk van deze ontmoeting. Zij waren namelijk gevlucht vanuit Oost Oekraïne waar zij alles moesten achter laten. Ze wonen nu in Tavriske. Dan komt de oorlog die nog geen honderd km van ons verwijderd is wel heel dichtbij. Wat een verschrikking en wat een zorgen. De bevolking van Tavriske zorgen samen met hulp van de burgemeester voor deze familie. Van Alex hoorden wij dat er voor de aankomende winter nog geen oplossing was gevonden voor hout voor de kachel. Na overleg met Alex en Micha hebben we samen besloten dit gezin te helpen met een vracht hout. Bezoek aan de markt leverde verder mooie gesprekken en ontmoetingen op. Een groot aantal van hen konden wij uitnodigen voor de Hollandse avond. Wat wij geleerd hebben? De zorgen hier zijn groot soms te groot en de plaatselijke economie is heel fragiel. Door de oorlog is de lokale markt nagenoeg verdwenen. Daardoor verliezen heel veel marktverkopers hun inkomsten. Wij lopen weer terug naar de kerk in gedachten verzonken: Hoe kunnen wij helpen? Op welke wijze en via welke weg kan dit land er weer bovenop komen? Volgens Alex heeft dit land alles in huis. Kennis, grondstoffen en gezonde landbouwgrond. Het grote probleem is de corruptie en dat dit land niet geleerd heeft zelfstandig te denken en te handelen. De hoop ligt bij de jonge nieuwe generatie. Het is mooi om te zien hoe makkelijk en goed Alex en Micha contact weten te leggen met jongelui en hen liefdevol te wijzen op De Weg!
Als we bij elkaar komen is het al weer bijna tijd om naar de school te gaan, daar is een soort fancy fair georganiseerd door de school en wij mogen 2 tafels vullen met meegebrachte lekkernijen.
Dus de pepernoten en stroopwafels kunnen uit de koffer. Gisteren hebben een aantal dames zich uitgesloofd om cupcakes en speculaas te maken, het werd voor sommigen natuurlijk nachtwerk.
De Hollandse waren vinden gretig aftrek, de kassa rinkelt (opbrengst is voor de school) en de uitgestalde lekkernijen zien er natuurlijk begeerlijk uit met die Delfts blauwe kleedjes, vlaggetjes en de charmante verkoopsters.
We lopen behoorlijk in de kijker met ons kraampje.
Als we zelf even over het "marktje" lopen vallen we ook in de smaak, iedereen wil een selfy maken met die hollanders, sommigen zijn wel heel populair en kunnen bijna niet meer over de markt lopen.
Na afloop gaan we een partijtje voetballen met het schoolteam. We zetten onze beste spelers in de basis en smeden een tactisch plan hoe we deze locale sterren van de spreekwoordelijke grasmat gaan spelen. Hoewel grasmat, er is eigenlijk geen gras te bekennen, wel veel stenen....
Het zal een pittige wedstrijd worden maar onze coach (bedankt Cor) is er van overtuigd dat de veldbezetting in staat moet zijn dit klusje te klaren.
Gelukkig spelen we 2 keer 15 minuten, anders zouden we ze overlopen...
Het is een spannende wedstrijd, de tegenstander wisselt stevig door maar onze knarren hoeden stevig stand tegen de 15 jarigen.
Onze superspits Gert (Oost) weet op een onbewaakt ogenblik de bal in het doel te werken en dat is maar goed ook, zo blijft er nog iets van ons eergevoel over. We eindigen in 4-1.
Tevreden over de wedstrijd feliciteren we de tegenstander, we zullen ze in de return op kunstgras er wel onder krijgen.
Onze begeleiders zijn verrukt over het resultaat, ze hadden verwacht dat we in de rust al met 10-0 achter zouden staan.
Wat zal ik zeggen, wonderen gebeuren..
De dag begint met uitslapen, de meesten van ons waren daar wel aan toe na de dag van gisteren.
Na het ontbijt verdelen we ons in 2 groepen, en eindelijk mogen we onze yousee shirts aan.
De ene groep bezoekt opnieuw de kleuterschool om de cadeaus van de kinderbijbelgroepen uit te delen.
We hebben zakjes met snoepjes (hartjes) gemaakt en daar zijn ze echt blij mee.
Samen zingen we het lees je Bijbel, bid elke dag en je blijft je verwonderen hoe snel de kinderen die de taal echt niet machtig zijn de gebaren oppikken. We vertellen ze waarom we helemaal uit Nederland hier heen zijn gekomen en wat ons drijft.
Onze tolk maakt het verhaal groter en spreekt meer de leraressen aan. Maakt niet uit, als we onderdeel van de ploeg mogen zijn mag het zaad door de lokale werkers uitgestrooid worden.
De 2 de groep is onder leiding van Alex naar de plaatselijke markt gegaan.
Doelstelling was contact maken met de lokale mensen om meer te weten te komen over het leven hier en hen ook uit te nodigen voor de Hollandse avond in de plaatselijk club. Dat was een leerzame ervaring die ons nederig maakte. Zo hadden wij contact met een vrouw die vanuit haar bejaarde Lada achter een klein kraampje vers varkensvlees verkocht. Dat kwam goed uit want we hadden nog wat extra varkenspootjes nodig voor onze erwtensoep die wij tijdens de Hollandse avond willen laten proeven.
Ook kwamen wij in contact met een kleding verkoopster waar we wat kleding hebben gekocht voor een moeder en dochter met haar drie kinderen die wij eerder tegengekomen waren. Wij waren behoorlijk onder de indruk van deze ontmoeting. Zij waren namelijk gevlucht vanuit Oost Oekraïne waar zij alles moesten achter laten. Ze wonen nu in Tavriske. Dan komt de oorlog die nog geen honderd km van ons verwijderd is wel heel dichtbij. Wat een verschrikking en wat een zorgen. De bevolking van Tavriske zorgen samen met hulp van de burgemeester voor deze familie. Van Alex hoorden wij dat er voor de aankomende winter nog geen oplossing was gevonden voor hout voor de kachel. Na overleg met Alex en Micha hebben we samen besloten dit gezin te helpen met een vracht hout. Bezoek aan de markt leverde verder mooie gesprekken en ontmoetingen op. Een groot aantal van hen konden wij uitnodigen voor de Hollandse avond. Wat wij geleerd hebben? De zorgen hier zijn groot soms te groot en de plaatselijke economie is heel fragiel. Door de oorlog is de lokale markt nagenoeg verdwenen. Daardoor verliezen heel veel marktverkopers hun inkomsten. Wij lopen weer terug naar de kerk in gedachten verzonken: Hoe kunnen wij helpen? Op welke wijze en via welke weg kan dit land er weer bovenop komen? Volgens Alex heeft dit land alles in huis. Kennis, grondstoffen en gezonde landbouwgrond. Het grote probleem is de corruptie en dat dit land niet geleerd heeft zelfstandig te denken en te handelen. De hoop ligt bij de jonge nieuwe generatie. Het is mooi om te zien hoe makkelijk en goed Alex en Micha contact weten te leggen met jongelui en hen liefdevol te wijzen op De Weg!
Als we bij elkaar komen is het al weer bijna tijd om naar de school te gaan, daar is een soort fancy fair georganiseerd door de school en wij mogen 2 tafels vullen met meegebrachte lekkernijen.
Dus de pepernoten en stroopwafels kunnen uit de koffer. Gisteren hebben een aantal dames zich uitgesloofd om cupcakes en speculaas te maken, het werd voor sommigen natuurlijk nachtwerk.
De Hollandse waren vinden gretig aftrek, de kassa rinkelt (opbrengst is voor de school) en de uitgestalde lekkernijen zien er natuurlijk begeerlijk uit met die Delfts blauwe kleedjes, vlaggetjes en de charmante verkoopsters.
We lopen behoorlijk in de kijker met ons kraampje.
Als we zelf even over het "marktje" lopen vallen we ook in de smaak, iedereen wil een selfy maken met die hollanders, sommigen zijn wel heel populair en kunnen bijna niet meer over de markt lopen.
Na afloop gaan we een partijtje voetballen met het schoolteam. We zetten onze beste spelers in de basis en smeden een tactisch plan hoe we deze locale sterren van de spreekwoordelijke grasmat gaan spelen. Hoewel grasmat, er is eigenlijk geen gras te bekennen, wel veel stenen....
Het zal een pittige wedstrijd worden maar onze coach (bedankt Cor) is er van overtuigd dat de veldbezetting in staat moet zijn dit klusje te klaren.
Gelukkig spelen we 2 keer 15 minuten, anders zouden we ze overlopen...
Het is een spannende wedstrijd, de tegenstander wisselt stevig door maar onze knarren hoeden stevig stand tegen de 15 jarigen.
Onze superspits Gert (Oost) weet op een onbewaakt ogenblik de bal in het doel te werken en dat is maar goed ook, zo blijft er nog iets van ons eergevoel over. We eindigen in 4-1.
Tevreden over de wedstrijd feliciteren we de tegenstander, we zullen ze in de return op kunstgras er wel onder krijgen.
Onze begeleiders zijn verrukt over het resultaat, ze hadden verwacht dat we in de rust al met 10-0 achter zouden staan.
Wat zal ik zeggen, wonderen gebeuren..
-
23 September 2016 - 19:57
Arnolda:
Goeie verhalenschrijver en mooi om mee te lezen/leven.
Nog een paar goede dagen daar.
Hartelijke groeten, Arnolda
-
23 September 2016 - 21:18
Anneke:
Wat is de dag die jullie hebben beleefd goed weer gegeven.
Je ziet het als het ware voor je ogen gebeuren.
zeer goed dagverslag.
morgen samen weer een gezegende en fijne dag toegewenst.
hartelijke groet van Anneke
-
24 September 2016 - 10:09
Roelof:
Haha, heerlijk verhaal zeg, ik kijk uit naar morgen. Geweldig wat jullie daar allemaal mogen doen en betekenen. We bidden voor jullie en dat God door jullie heen gaat werken in dit land. Hij kan uitkomst brengen in hun moeilijke situatie!! -
24 September 2016 - 11:23
Hans Hendriks:
Wat bijzondere en indrukwekkende ervaringen zijn al die ontmoetingen voor jullie en het is fijn deze op afstand te kunnen delen. Ons gebed krijgt door al die verhalen nog meer inhoud en betekenis.
Wat een bemoediging voor de mensen daar en ongetwijfeld brengen jullie veel onvergetelijke indrukken mee terug. -
24 September 2016 - 15:52
Kees Teunis:
Een lang verslag in één keer uitlezen is een hele klus
deze keer niet dus! -
25 September 2016 - 13:15
Dinie Voortman:
heel mooi verslag , je kunt het meebeleven in je gedachten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
